احمدیه، اسفندیار (1307ـ 17 بهمن 1390)
انیماتور ، نقاش و سازنده نخستین انیمیشن ایرانی. او درمحله پامنار تهران به دنیا آمد. به دلیل علاقه اش به هنر، از سـال 1324 بـه مـدت دو سـال نـزد اسـتادعلی اصغر پتگر به تعلیم نقاشی پرداخت. سپس در سال 1326 به »هنرستان کمال الملـک « رفـت و بـه مدت هفت سال از حضور بزرگانی چون اسماعیل آشتیانی، محمود اولیا و حسین شیخ بهره مند شد.
وی در سال 1333 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در بخش نقاشی روی سفال و سـرامیک در »اداره کل هنرهای زیبا« و نیز در بخش گرافیک همان اداره به فعالیت پرداخت. اسـفندیار احمدیـه بـانی انیمیـشن در ایـران و پـدر پویانمـایی ایرانـی اسـت. وی در سـال 1336 بـا سـاخت دو فـیلم ملانصرالدین و قمر مصنوعی (به کارگردانی پطروس پالیان) نام خود را بـه عنـوان بنیانگـذار نقاشـی متحرک در ایران به ثبت رسانید.
انیماتور ، نقاش و سازنده نخستین انیمیشن ایرانی. او درمحله پامنار تهران به دنیا آمد. به دلیل علاقه اش به هنر، از سـال 1324 بـه مـدت دو سـال نـزد اسـتادعلی اصغر پتگر به تعلیم نقاشی پرداخت. سپس در سال 1326 به »هنرستان کمال الملـک « رفـت و بـه مدت هفت سال از حضور بزرگانی چون اسماعیل آشتیانی، محمود اولیا و حسین شیخ بهره مند شد.
وی در سال 1333 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در بخش نقاشی روی سفال و سـرامیک در »اداره کل هنرهای زیبا« و نیز در بخش گرافیک همان اداره به فعالیت پرداخت. اسـفندیار احمدیـه بـانی انیمیـشن در ایـران و پـدر پویانمـایی ایرانـی اسـت. وی در سـال 1336 بـا سـاخت دو فـیلم ملانصرالدین و قمر مصنوعی (به کارگردانی پطروس پالیان) نام خود را بـه عنـوان بنیانگـذار نقاشـی متحرک در ایران به ثبت رسانید. احمدیه این دو فیلم را با مداد طراحی کرده و به مـدت 2 دقیقـه بـه حرکت در آورده بود. وی در سال 1353 قرارداد همکاری با »رادیو و تلویزیون ملـی ایـران« را امـضاکرد و این همکاری به مدت بیست سال و تا زمان پیوستنش به »مؤسسه پویانمایی صبا « ادامـه یافـت.
او آثار زیادی در زمینه نقاشی متحرک خلق کرد که از آن جملـه انـد : اردک حـسود (1341 )؛خوشـه گندم (1342)؛نارنج و ترنجباران ؛شادی مرد ساده ؛لوح زاغی ؛زیرک ؛رستم و اسفندیار و نقاشیهای فیلم خروس بی محل و بادبادک به کجا می روی؟ (ماکویی).
وی علاوه بر کار در عرصه انیمیشن، به طراحی عنوان بندی فیلم برای آثار سینمایی بسیاری نیز اقـدام کرد. تابلوهایی همچون شهادت امام حسین(ع؛) روایت اصحاب فیل ؛علی(ع)؛ ضامن آهو و صـحنه خیالی روز قیامت و همچنین نقاشیهایی از محله های تهران قدیم از جمله آثـار مهـم نقاشـی بـه جـامانده از احمدیه هستند.
او در سال 1384 از سوی »انجمن سینمایی فیلمسازان انیمیشن ایـران« ( آسـیفا) بـه عنـوان پایـه گـذار انیمیشن (پویانمایی) در ایران شناخته شد و در سال 1370 نیز از سوی »شـورای ارزشـیابی هنرمنـدان کل کشور« نشان درجه یک هنری را دریافت کرد.
اسفندیار احمدیه در 83 سالگی بر اثر بیماری خونی درگذشت.
محل دفن: قطعه 88 / ردیف 146 / شماره 31
منابع:
http://www.fa.wikipedia.org http://www.old.isna.ir http://www.seemorgh.com http://www.persian.be/index.php?option=com
http://www.biografiaka.akairan.com
ـفهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان. به کوشش مرضـیه هـدایت و شـهره دریـایی؛ بـا همکـاری راضیه رحیمی پور و مریم حاتمی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، 1382